Wyprawa na Lackową

Lackowa to najwyższy szczyt Beskidu Niskiego po polskiej stronie. Jest ona celem wędrówek zdobywców Korony Gór Polski. Wysokość 997 m powoduje, że Lackowa często nazywana jest górą policyjną, a trasa wejściowa od strony zachodniej ze względu na trudność: ścianą płaczu. O trudności podejścia od strony zachodniej krążą legendy wśród turystów, a ja sam przekonałem się o tym kilka dekad temu, gdy jako piętnastolatek z 30 kg plecakiem próbowałem się tam wdrapać. Dało mi to podejście w kość, ale będę je pamiętał do końca życia, a przecież trochę o to w wędrowaniu po górach chodzi.

Wejście na Lackową z Ropek

Chciałbym Wam zaproponować wycieczkę na Lackową z Ropek. Cała pętla liczona od naszego domu ma 19 km, więc będzie to wycieczka całodzienna. Przewiduję, że zajmie ona 6-7 godzin, a jak dopadnie Was leniwiec w Bielicznej - to znacznie dłużej.

Wejście na Lackową możemy zaplanować ruszając bezpośrednio spod naszego domu. Rozpoczynamy wędrówkę z Siwejki za szlakami czerwonymi i niebieskimi drogą wzdłuż jeziorka na Ropce (jest to jedno z najpiękniejszych miejsc Beskidu Niskiego z rzadko spotykaną w tym rejonie fauną i florą: sitowie, czarne bociany, gągoły, siwe czaple). Po drodze mijamy po prawej stronie popadające w ruinę zabudowania dawnego PGR-u, a po przejściu około jednego kilometra, w miejscu gdzie łączą się dwa potoki, przy zabudowaniach dawnej szkoły przekształconej w pensjonat po prawej i położonego na wprost domu powstałego na wzór dworu alkierzowego, porzucamy szlak niebieski i kierujemy się w prawo za znakami czerwonymi i żółtymi.

Po lewej stronie mijamy nieco cofnięty cmentarz będący pamiątką mocno rozwiniętej niegdyś wsi Ropki (było tu blisko 400 gospodarstw), a następnie po prawej kapliczkę przydrożną. Wybieramy znaki żółte, pokonujemy potok i szutrową ścieżką leśną kierujemy się ostro pod górę w kierunku przełęczy Perehyba. Na samej przełęczy ostatnio pojawiła się ławeczka - po pokonaniu tego podejścia bardzo przydatna. Aby nie zmagać się z bardzo stromym podejściem na Białą Skałę opuszczamy znaki żółte i wyruszamy z przełęczy Perehyba w dół na zachód szlakiem konnym. Po przejściu około 400 metrów skręcamy ostro w dół w lewo w przecinkę, która doprowadza nas do granicy lasu. Przed nami na wprost Lackowa, a w dole schowana wśród drzew Cerkiew w Dolinie Bieliczna. Idealne miejsce na odpoczynek. Aby dojść do cerkwi widoczną w dole kępe drzew musimy obejść z lewej strony (zwykle jest w tym kierunku wydeptana ścieżka).

Cerkiew w Dolinie Bieliczna

Po odpoczynku przy cerkwi ruszamy drogą wzdłuż rzeki białej do Izb. Po dojściu do Izb, jeżeli będziemy mieli szczęście to znajdziemy otwarty sklep spożywczy. Uzupełniamy wodę i ruszamy na południe szlakiem konnym w kierunku przełęczy Beskid mijając po lewej stronie nieco straszące niewykończone zabudowania gospodarcze ośrodka Końska Dolina. Po dotarciu na przełecz Beskid wybieramy czerwony szlak słowacki i ruszamy w kierunku Lackowej. Najpierw idziemy łagodnie do góry przez około 30 minut, a następnie rozpoczynamy właściwe podejście, o którym wiele już powiedziano – zdobywamy „zachodnią ścianę Lackowej”. Na odcinku zaledwie kilometra różnica wzniesień wynosi około 300 metrów, a nachylenie przekracza 30 stopni. Jest bardzo stromo. Idziemy pięknymi bukowymi lasami pnąc się ostro pod górę. Naszymi sprzymierzeńcami są konary drzew, których możemy się chwytać, bo pomóc sobie we wspinaczce. Wchodzimy na szczyt Lackowej, o której Wolna Grupa Bukowina śpiewała tekst Wojtka Bellona "Pejzaże Harasymowiczowskie":
"I schodziłem na ziemię za kwestą
Przez skrzydlącą się bramę Lackowej
I był Beskid i były słowa
Zanurzone po pępki w cerkwi baniach..."

Na szczycie Lackowej znajduje się pamiątkowa pieczątka, z której korzystają zdobywcy tego szczytu (np. zdobywający Koronę Gór Polski) aby udokumentować osiągnięcie celu. Po serii pamiątkowych zdjęć ruszamy dalej słowackim szlakiem granicznym czerwonym na wschód do Przełęczy Pułaskiego (743 m n.p.m.).

Z przełęczy Pułaskiego rozpoczyna się ostatnie ostre podejście. Wspinamy się na Ostry Wierch. Po podejściu na Lackową ta wspinaczka nie wydaje się już tak trudna. Po 200 metrach na których pozostawiamy sporo sił i potu skręcamy w lewo na żółty szlak. Podejście łagodnieje a my meldujemy się na Ostrym Wierchu. Po drodze już tylko Biała Skała skąd już tylko w dół do Ropek, gdzie czeka w Siwejce na zdobywców Lackowej pamiątkowy magnes.

Najkrótsza trasa na Lackową z Izb

Wejście z Izb jest najkrótszą wariantem wejścia na szczyt. Cała pętla którą proponuję ma około 12 km. Samochód warto zaparkować w rejonie wylotu Doliny Bielicznej, gdyż to będzie punkt końcowy wycieczki. Ruszamy drogą na południe szlakiem konnym w kierunku przełęczy Beskid. Po osiągnięciu przełęczy, skręcamy na wschód za znakami czerwonymi. W tym miejscu należy zwrócić uwagę, aby nie przejść za daleko gdyż z łatwością możemy przegapić najwyższy punkt na przełęczy i wylądować na Słowacji w miejscowości Fricka. Czerwony szlak na który wchodzimy to słowacki szlak graniczny wiodący na Lackową. Czas wejścia na Lackowa to około 2 godziny. Wejście od zachodu to okazja pokonania najstromszego podejścia co da zdobywcom dodatkowa satysfakcję.

Po zejściu ze szczytu i minięciu przełęczy Puławskiego skręcamy w lewo w leśną drogę przy słupku granicznym 245/6. Droga ta doprowadzi nas to jednego z najpiękniejszych miejsc Beskidu Niskiego - Cerkwi w Bielicznej. To idealne miejsce na dłuższy odpoczynek. Od Cerkwi drogą bez szlaku poruszamy się wzdłuż koryta rzeki Białej która doprowadzi nas do wylotu doliny czyli naszego punktu wyjścia.

Szlak na Lackową z Wysowej-Zdrój

Trasa z Wysowej-Zdrój jest najdłuższa i wiedzie słowackim czerwonym szlakiem granicznym. Można się do niego dostać z Wysowej kierując się od cerkwi w centrum miejscowości zielonym szlakiem w kierunku granicy lub na Górę Jawor, gdzie przy okazji można zwiedzić kaplicę wybudowaną na pamiętkę objawień, łyknąć wody ze źródełka miłości, a następnie nasycić się jedną z najpiękniejszych panoram z grzbietu granicznego w kierunku na Busov i Cigielkę. Z tego pięknego punktu widokowego należy wyruszyć czerwonym szlakiem granicznym zdobywając kolejno Cigielkę, Przełęcz Puławskiego, aż w końcu Lackową. Wielkimi minusami tego rozwiązania są:

• idąc na Lackową i z powrotem do Wysowej poruszamy sie tą samą trasą,
• niewiele mamy punktów widokowych i praktycznie cały czas poruszamy się zalesionym grzbietem.

Zimowe wejście na Lackową

Lackowa zimą potrafi postraszyć wędrowców planujących jej zdobycie. Przejście z Ropek i powrót do Siwejki ze względu na krótki dzień i trudne warunki w górach jest niezwykle trudne. Im wyżej tym śniegu jest więcej. Dlatego przejście trasy która latem będzie idealna i wypełni cały dzień, w warunkach zimowych nie jest najlepszym rozwiązaniem. Trud obrazuje reklacja Rafała (zdobywcy Platynowej odznaki W Kręgu Lackowej):

• ...Droga na szczyt chyba się nie kończy. Krótki odpoczynek, sprawdzenie na mapie gdzie jesteśmy, ile do szczytu. Okazuje się, że jesteśmy już na wysokości 900 m n.p.m. Niby już niedaleko, a dalej widać już mniej pionowa ścianę. Po kolejnych metrach wspinaczki znowu postój. Narada i jeśli można to nazwać - atak szczytowy. Próżno czekać na okienko pogodowe. Oprócz wspomnianego na początku mroźnego wiatru nic nie widać. Mgła zasłania cały szczyt Lackowej. Idąc w stronę szczytu marzymy, aby dojść w końcu do upragnionego miejsca, gdzie oznaczony jest wierzchołek góry. Szlak jest widoczny, jakby ktoś niedawno tędy szedł. Wokoło wszystko usypane lodowymi igłami, które wiatr straca z gałęzi. Widok wspaniały. W oddali Ksenia zauważa coś łopoczącego na drzewie. To flaga Polski, a pod nią tabliczka Lackową 997. Jesteśmy szczęśliwi, że w końcu udało się osiągnąć szczyt Lackowej. Po odpoczynku, ruszamy w dalsza drogę do przełęczy Pułaskiego. Tu już nie jest tak wesoło. Cały szlak zasypany lodowi igłami. Nie widać wcześniejszych śladów stóp. Idziemy - można powiedzieć po omacku. Jeden krok w bok o 5-15 cm, a toniemy w śniegu na 50 cm. ...
  
  Rafał Piłat
  [cały opis wędrówki: www.niski.pl]
  

O czym należy pamiętać zimą w górach

• czasy przejścia na szlakach zimą są o wiele dłuższe niż latem; Dzień jest krótki, wcześnie robi się ciemno więc warto wziąć to pod uwagę;
• na trasach zwykle jest sporo śniegu. Przybywa go wraz ze wzrostem wysokości;
• często szlaki są zawiane śniegiem i trzeba torować drogę co znacząco wydłuża wycieczkę i wyczerpuje siły;
• dobre buty i kurtka to wyposażenie obowiązkowe. Zapas ciepłej odzieży w plecaku także nie jest bez znaczenia.
• szybkie kalorie i termos to dwa elementy które musza znaleźć się w plecaku;
• obowiązkowo mapa papierowa i mapa offline w telefonie z lokalizacją GPS, np. Traseo;
• telefon do GOPR pod ręką w nieprzewidzianych sytuacjach: 601 100 300.

Autor zdjęć zimowych Krzysztof Krawczyk. Dziękujemy.

Dlaczego warto wybrać się na Lackową?

• Trasa z Ropek na Lackową przez Dolinę Bieliczną uważana jest za jedną z najpiękniejszych w całych Beskidach;
• Lackowa jest najwyższym szczytem Beskidu Niskiego;
• wejście od strony zachodniej jest uznawane za jedno z najstromszych podejść w całych polskich górach, więc pokonanie go jest nie lada wyzwaniem;
• Na szczycie znajduje się pieczątka, którą można odbić w dowolnej książeczce np. GOT, a nawet na czole lub ręce;
• Lackowa jest celem obowiązkowym zdobywców Korony Gór Polskich i Korony Beskidu Niskiego;

Informacje praktyczne dla wędrujących na Lackową

• nocleg znajdziecie w naszym domu w Siwejce. Aby poznać warunki noclegu zerknijcie na przytulne pokoje;
• wejście na Lackową od zachodu jest trudne, ale warto je pokonać;
• cała trasa na Lackową z Ropek ma ponad 19 km, a jedynym miejscem w którym można zaczerpnąć wodę jest Dolina Bieliczna;
• w rejonie jest słaby zasięg gsm, warto więc wcześniej pobrać naszą darmową mapę offline z portalu traseo;

Beskid Niski to nie tylko wejście na Lackową. To wspaniałe miejsca takie jak Ropki, Czertyżne, Dolina Regietowska, Krzywa, Jawor, Nieznajowa, Kozie Żebro, Blechnarka, Nowica, Przełęcz Małastowska. Zachęcamy do planowania tras i wędrowania. Poznaj także:

inne proponowane przez nas trasy piesze w Beskidzie Niskim

Największe atrakcje Beskidu Niskiego